Sessiz Çığlık: Çağımızın Görünmez Yarası Depresyon

Her şey yolundaymış gibi görünüyor… Sosyal medyada gülümseyen fotoğraflar, başarılarla dolu profiller, kalabalıklar içinde çekilmiş kahkahalı anlar… Ama perde arkasında bambaşka bir tablo var: yorgun zihinler, sessizce ağlayan kalpler, uykuya hasret geceler…

Depresyon, çağımızın en sinsi ve en yaygın hastalıklarından biri haline geldi. Eskiden yalnızca “üzgünlük” ya da “keyifsizlik” olarak geçiştirilen bu durum, bugün milyonlarca insanın yaşam kalitesini düşüren, hatta hayatlarını tehdit eden ciddi bir ruhsal bozukluk olarak karşımızda duruyor.

Görünmez Olduğu Kadar Gerçek

Depresyonun en ürkütücü yanı ne mi? Fiziksel bir belirtisinin olmaması. Kolunuzu kırarsınız, sargıya alınır. Ateşiniz çıkar, termometre gösterir. Ama ruhunuz kırıldığında kimse göremez… İşte depresyon, tam da bu görünmezliğin arkasına saklanır.

İnsanlar hâlâ “Senin neyine depresyon? Her şeyin var!” diyebiliyor. Ama bilmiyorlar ki depresyon, yalnızca yoksullukla, yalnızlıkla ya da travmalarla gelmez. Bazen başarıların, alkışların, kalabalıkların tam ortasında da sinsice büyür.

Depresyon Lüks Değildir, Gerçektir

Toplumumuzda hâlâ depresyonu “zayıflık”, “ilgi çekme çabası” gibi gören ciddi bir önyargı var. Oysa depresyon, beyin kimyasallarının dengesizliğiyle ilgilidir. Yani tıpkı diyabet ya da tansiyon gibi, tedavi edilmesi gereken bir sağlık sorunudur. Bu nedenle depresyondaki bir insana “Toparlan biraz!” demek, bacağı kırık birine “Koşsana!” demekle aynı acımasızlıktır.

En Sessiz Yardım Çağrısı: “İyiyim”

Depresyondaki birçok insan, çevresine her şeyin yolunda olduğunu söyler. En sık kullandıkları cümle “Ben iyiyim”dir. Çünkü anlatacak cesaretleri yoktur. Yargılanmaktan, küçümsenmekten, anlaşılmamaktan korkarlar. O yüzden sessizce sürdürürler mücadelelerini. İşte bu yüzden hepimizin, sevdiklerimizin sesine değil, sessizliklerine kulak vermeyi öğrenmesi gerek.

Ruh Sağlığı Lüks Değil, Öncelik Olmalı

Türkiye’de ruh sağlığı hâlâ yeterince ciddiye alınmıyor. Psikolojik destek almak ayıp sayılıyor. Oysa bir psikoloğa gitmek, bir dişçiye gitmek kadar normal olmalı. Çünkü zihin de diş gibi çürüyebilir… Geç kalmadan ilgilenmek gerekir.

Unutma: Yardım İstemek Güçsüzlük Değil, Cesarettir

Bu yazıyı okuyan ve sessizce savaşan biri varsa bilsin ki yalnız değil. Depresyon tedavi edilebilir. Konuşmak, paylaşmak, yardım istemek zayıflık değil, aksine en büyük cesarettir.

Ve bizler… Sevdiklerimize “Nasılsın?” derken cevabı geçiştirmemeyi, gözlerine bakmayı, yüzlerindeki gülümsemenin arkasını okumayı öğrenmeliyiz. Çünkü bazen bir insanı hayatta tutan şey, sadece anlaşıldığını hissettiği bir bakış olabilir.