Yine ben ve yine satırlar arasında kaybolup gidecek projelerime bir ekleme daha.

Şehrimizin en eski yapıtlarından biri Paşa Cami’imiz asırlık çınar misali orada duruyor.

Gören mi çok?

Yoksa içine girip namaz kılan mı?

On sekiz yaşına gelmiş yüz gence sordum; Hayatın boyunca kaç roman okudun diye.

% 85’i on bile diyemedi, gerisini siz düşünün artık. Sınava hazırlanırken test çözmekten, internette gezinmekten, çayın beş lira olduğu yerlerde oturmaktan kitap okumaya fırsatları olmamış gençliğin.

Benim projem şu; Balıkesir’deki sivil toplum kuruluşları, vakıflar, resmi kuruluşlar vb. kim derseniz deyin. Her mahalleden iki genç belirleyin, bu gençlere kütüphaneden istedikleri kitapları almasını sağlayın. Bu gençler günün sabah ve akşam saatinde bir banka otursun ve kitap okusun. Özellikle okul çıkışlarında bu gençleri olabildiğince çoğaltalım. Balıkesir’in en yoğun caddesi Milli Kuvvetlerde, yolun kenarında, toplu taşıma merkezinde, hastane bahçesinde, banka kuyruğunda, her köşede kitap okuyan gençler olsun.

Şehrimizde insanların yoğun oldukları alanlarda bu gençler kitap okuyarak gezsinler.

Hadi diyelim elli genç buldunuz, onlara yüz ya da iki yüz lira aylık verebilecek sayısız insan vardır sanırım. Hem onlara bir katkı sağlamış olunur, hem de geleceğimize en büyük yatırım yapılır.

İnsanlar gazetecinin önünde gazete görüyor ama almıyor, okumuyor.

Gençler kütüphane ne demek biliyor ama Balıkesir’de kütüphanenin yerini bilmiyor.

Varsa, yoksa fotoğraf paylaşımı ve beğeni sevdasında millet.

Okumayı bilmiyor. Okumayı bilmeyen bir toplum ne olur söylememe gerek yoktur sanırım.