Her yıl 27 Mart’ta kutlanan Dünya Tiyatro Günü, insanlığın en kadim anlatım biçimlerinden birinin önemine dikkat çeken özel bir gündür. Tiyatro, yalnızca bir sahne sanatı olmaktan çok öte, toplumların nabzını tutan, duyguları ifade eden, düşünceleri sorgulayan evrensel bir iletişim aracıdır.

Binlerce yıllık geçmişiyle tiyatro, insanlığın ortak hafızasını ve ruhunu yansıtan bir ayna işlevi görür. Antik Yunan’dan Shakespeare’in İngiltere’sine, Anadolu’nun geleneksel tuluat tiyatrosundan modern sahne sanatlarına kadar, her dönem ve coğrafyada tiyatro, toplumların sosyal, kültürel ve politik dinamiklerini yansıtmıştır.

Türkiye’de tiyatronun serüveni oldukça zengin ve çok katmanlıdır. Geleneksel Karagöz ve Hacivat oyunlarından Darülbedayi’nin kuruluşuna, Muhsin Ertuğrul’un öncülüğünden devlet tiyatrolarının kurumsallaşmasına kadar uzanan bir yolculuktur bu. Her dönem, toplumun nabzını tutan oyunlar sahnelenmiş, sessiz çığlıklar, toplumsal eleştiriler, acılar ve sevinçler perdeden izleyiciye ulaşmıştır.

Tiyatronun en büyük gücü, seyirciyle kurduğu doğrudan ve canlı iletişimdir. Ekran karşısında tüketilen içeriklerin aksine, tiyatro izleyiciyi pasif bir konumdan çıkarıp oyunun bir parçası haline getirir. Nefes alan, tepki veren, düşünen bir mekanizmadır sahne. Oyuncu ve izleyici arasındaki bu etkileşim, her gösterimde benzersiz ve tekrarlanamaz bir deneyim yaratır.

Günümüzde teknolojinin ve dijital medyanın egemen olduğu bir çağda, tiyatronun önemi her zamankinden daha fazla hissedilmektedir. İnsani olanı, duygusal olanı, empatiyi ve hakikati yeniden keşfetmenin aracı olarak tiyatro, yapay zeka ve algoritmalarla doldurulan dünyamızda gerçek iletişimin son kalelerinden biridir.

Genç tiyatro sanatçıları, geleneksel formları yenileyerek ve çağdaş teknikleri harmanlayarak, tiyatronun sürekli canlı ve dinamik kalmasını sağlıyorlar. Toplumsal cinsiyet eşitliğinden çevre sorunlarına, göç olgusundan savaşın insani tahribatına kadar pek çok güncel konuyu sahneye taşıyorlar.

Dünya Tiyatro Günü, sadece sanatçıları değil, tüm toplumu ilgilendiren bir gündür. Bu gün, tiyatronun toplumsal işlevini, sanatsal derinliğini ve insani değerlerini yeniden düşünmek için bir fırsattır. Tiyatro, sadece eğlence ya da vakit geçirme aracı değil, aynı zamanda toplumsal bilinçlenmenin, empati kurucu diyaloğun ve yaratıcı düşüncenin en güçlü araçlarından biridir.

Her oyun, her sahne, her rol, insanlığın ortak hafızasına bir tuğla daha koymaktadır. Tiyatro var oldukça, insani olan da var olmaya devam edecektir.