Ezberleyen Değil, Düşünen Nesiller Gerek

Bugün sınıflara baktığımızda hâlâ aynı tabloyla karşılaşıyoruz: sıra sıra oturan öğrenciler, tahtadaki öğretmeni dinliyor; defterine not alıyor, sonra o notları sınavdan bir gün önce ezberleyip unutuyor. Oysa dünya çoktan değişti. Bilgiye ulaşmak artık bir tuş kadar kolay. Bu çağda önemli olan ezberlemek değil, düşünmek, sorgulamak, araştırmak.
Ama biz hâlâ çocuklarımıza “Doğru cevabı bil” diyoruz, “Doğru soruyu sor” diyemiyoruz.

Sınavlar Hayatın Merkezinde

Bir öğrencinin hayatı, birkaç saatlik sınavlarla şekilleniyor. Sınavda kötü bir gün geçirdi mi, belki de hayallerinden vazgeçiyor. Eğitim sistemimizdeki en büyük sorunlardan biri, başarının yalnızca rakamlarla ölçülmesi. Oysa yaratıcılık, iletişim, empati gibi beceriler artık geleceğin dünyasında en az matematik kadar önemli.
Ne yazık ki bu beceriler, test kitaplarında ölçülemiyor.

Öğretmenler Sistemin Yükünü Taşıyor

Değişimin merkezinde öğretmenler var. Onlar sadece bilgi aktaran değil, çocukların dünyayı anlamasına yardımcı olan rehberler olmalı. Fakat sürekli değişen müfredatlar, bitmeyen sınav baskısı ve düşük motivasyon, öğretmenleri de sistemin içinde yoran bir döngüye hapsediyor. Bir öğretmen yorulduğunda, aslında bir öğrencinin ışığı da sönüyor.

Yeni Bir Yaklaşım Gerekli

Eğitimdeki dönüşüm, yalnızca ders kitaplarını yenilemekle olmaz. Önce düşünme biçimimizi değiştirmeliyiz.
Çocuklara “başarılı ol” demek yerine “kendini keşfet” demeliyiz.
Onları sadece meslek sahibi değil, merak eden, düşünen, üretken bireyler olarak yetiştirmeliyiz.
Çünkü iyi bir sınav sonucu, iyi bir insan olmanın garantisi değildir.

Son Söz

Bir ülkenin geleceği, çocuklarının aldığı eğitimle şekillenir. Eğer biz hâlâ çocuklarımızı notlarla, testlerle ve kalıplarla tanımlıyorsak; o zaman geleceği ezberlemiş ama anlayamamış bir toplum olma tehlikesiyle karşı karşıyayız.
Eğitim sistemini değiştirmek zorundayız — ama önce ne öğrettiğimizi değil, neden öğrettiğimizi sorgulayarak…