Her yıl 19 Eylül’de bir kez daha aynı duygularla, aynı derin saygıyla hatırlıyoruz gazilerimizi. Kimileri için bu sadece takvimdeki bir gün, ama aslında bu tarih; vatanın bağımsızlığı uğruna canını, kanını ortaya koymuş kahramanlara duyulan minnetin sembolü.
Gazilerimiz, yalnızca cephede savaşan insanlar değildir. Onlar; cesaretin, fedakârlığın, azmin ve vatan sevgisinin ete kemiğe bürünmüş halidir. Bugün özgürce nefes alabiliyorsak, sevinçlerimizi ve hüzünlerimizi özgürce yaşayabiliyorsak, bu onların kahramanlıkları sayesindedir.
Her gazinin hikâyesi aslında bir destandır. Kimi cephe hattında yaralandı, kimi bedeninde taşıdığı izlerle hayatına devam etti, ama hiçbiri mücadeleden geri adım atmadı. Onların gözlerindeki kararlılık, bizlere “vatan sevgisinin” ne demek olduğunu anlatmaya yeter.
Ne yazık ki çoğu zaman gündelik telaşlarımız arasında onların değerini gerektiği gibi hatırlayamıyoruz. Oysa gazilerimize gösterilecek vefa, sadece özel günlerde hatırlamakla sınırlı kalmamalı. Onların kahramanlıklarını gelecek nesillere aktarmak, toplum olarak en büyük sorumluluğumuzdur.
Bugün, bir gazinin elini sıkarken sadece teşekkür etmiyoruz; aynı zamanda onların emaneti olan bu vatanı daha ileriye taşıma sözünü de veriyoruz. Çünkü gazilerimizin tek dileği, uğruna mücadele ettikleri bu ülkenin birlik ve beraberlik içinde dimdik ayakta kalmasıdır.
Bu yüzden 19 Eylül, yalnızca bir anma değil; aynı zamanda bir uyanıştır. Hepimize düşen görev, gazilerimizin hatırasına sahip çıkmak, değerlerini yaşatmak ve onların fedakârlıklarını unutturmamaktır.
Gazilerimize sonsuz şükranla…
YORUMLAR