Filmler duyguların evrensel dili olsa da, her izleyici aynı sahnede aynı hissi yaşamaz. Bazı yapımlar vardır ki, onları ancak çocukken hayatın gerçek yüzüyle tanışmış biri gerçekten anlayabilir. Kimi zaman bir korku filmi, kimi zaman varoluş sancısıyla örülü bir dram… Ortak noktaları ise izleyicide bıraktıkları derin izler.

Yapay zekaya göre, çocuklukta travma yaşamış bireylerin çok daha derin bir bağ kurabileceği, ruhun kırık yerlerine dokunan 10 film şöyle sıralanıyor:

Requiem for a Dream (2000)

Tür: Dram
Bağımlılık ve yıkım üzerine çarpıcı bir anlatı. Hayatın acımasızlığını küçük yaşta fark etmiş olanları derinden sarsacak bir film.

Donnie Darko (2001)

Tür: Dram, Bilim Kurgu
Paralel evrenler, yalnızlık ve erken gelişmiş bir farkındalık… Karanlık gençlik dönemlerini yaşayanlar için adeta bir kişisel hikâye.

Eraserhead (1977)

Tür: Dram, Fantastik, Korku
David Lynch’in kabus gibi filmi, bilinçaltındaki çocukluk korkularını sinematik bir dille dışa vuruyor. Rahatsız edici olduğu kadar etkileyici.

Synecdoche, New York (2008)

Tür: Dramatik Komedi
Hayatın geçiciliği ve kimlik kaybı üzerine depresif bir başyapıt. ‘Her şeyin bir gün biteceğini’ erken yaşta kavramış olanlar için tam anlamıyla yıkıcı.

A Ghost Story (2017)

Tür: Dram, Fantastik
Zamanın akışı ve yalnızlıkla yüzleşme. Küçük yaşta bir kayıp yaşamış olanlar bu filmle içsel bir hesaplaşmaya giriyor.

The Babadook (2014)

Tür: Dram, Korku, Gerilim
Travmaların bastırılmadığında nasıl birer canavara dönüşebileceğini gösteren metaforik bir anlatım. Karanlıkla baş etmenin görsel hali.

Come and See (1985)

Tür: Dram, Savaş
Savaşın çocuk ruhuna açtığı derin yaraları gösteren, sarsıcı bir Sovyet başyapıtı. Güvende olamamanın ne demek olduğunu bilenlere.

Oldboy (2003)

Tür: Gerilim
İntikam, suçluluk ve adaletsizlik üzerine sert bir film. Dünyanın adil olmadığını küçük yaşta öğrenmiş olanlara çok şey hissettirecek.

Perfect Blue (1997)

Tür: Animasyon, Gerilim
Gerçeklik ile hayal arasındaki çizgiyi bulanıklaştıran, kimlik çatışmasıyla yüzleştiren psikolojik bir anime. Ruhsal çözülmeyi iliklerine kadar yaşatıyor.

Waltz with Bashir (2008)

Tür: Animasyon, Belgesel, Savaş
Bastırılmış anıların karanlık labirentinde bir yolculuk. Geçmişi unutmanın savunma mekanizması olduğunu bilenlerin en derin yarasına temas ediyor.

Neden Bu Filmler Sadece Bazılarına Bu Kadar Derinden Dokunuyor?

Yapay zeka, bu filmleri duygusal rezonans düzeyine göre analiz etti. Ortak nokta şu: Bu yapımlar, sadece izlenmiyor; deneyimleniyor. Özellikle çocukluk çağında psikolojik ya da duygusal bir sarsıntı yaşamış bireyler, bu filmlerle farklı bir düzeyde empati kurabiliyor.

Bazı izleyiciler için bu sahneler sadece sinematografik öğelerden ibaretken, bazıları için kendi geçmişlerinden kopup gelen gerçek duyguların dışavurumu oluyor. Belki de bu yüzden, bu filmler hakkında “beni mahvetti” ya da “beni yıllardır düşündürdü” gibi yorumlar sıkça duyuluyor.

Şefiye YILDIRIM