TOLSTOY

Dünya çapında “Harp ve Sulh = Voyna i Mir” ile “Anna Karerina” şaheserleriyle tanınan en büyük bir Rus yazarı ve romancı Lev Nikolayeviç TOLSTOY; (09.09.1828 – 20.10.1910) Moskova’nın güneyinde Kazan İlinin Tula İlçesinin Yasanaya Polyana köyünde doğdu. Rus soyluları arasında adet olduğu üzere Özel Fransız mürebbiyeler ve hocalar elinde eğitilen Lev Nikolayeviç; Kazan Lisesi’nden sonra Kazan Üniversitesi Doğu Dilleri Fakültesi’ne girdi ancak sınıfta kalınca da Hukuk Fakültesine geçti.

Fikri çelişkiler halinde geçen bir yaşam süreci sergileyen TOLSTOY, Voltaire’yi okuduktan sonra dini itikadı zayıfladı ve kiliseye devam etmez oldu. 19 – 20 Yaşlarında içki ile kumar ve zevk ile eğlence içinde geçen başıboş bir hayat içince yüklü bir borç batağına düştü. Askerlik yaşamında savaşan insanları yakından gören, kendisi de savaşlara katılarak ölümü ve korkuyu, cesaret ile telaşı, aldırmazlık ile uyuşukluğu ve atılganlığı nefsinde yaşayan TOLSTOY; savaşı kör kaderin tertiplediği bir günah saymaya başladığından 1856 yılında askerlikten istifa edip; Avrupa gezisine çıktı. Hayatı, bütün safhalarında her türlü tecelli ve tezahürleriyle düşünerek yaşayan Lev Nikolayeviç, bu süreçte ölümsüzlük ile sevgiyi ve ebedi mutluluğa ermek için başkaları için yaşamak gereğini keşfetti.

Sürekli manevi bir arayış içinde bulunan dünya görüşü ile düşünceleri ve aile kurumunu ahlaki hayatın zirvesi olarak kabul eden, sade yaşamı, basit, açık – seçik ile katı ruhi ve ahlaki prensiplere oturtmaya çalışan Lev Nikolayeviç TOLSTOY’un “Evrensel Sevgi Yolu” olan, herkesin ve de cümlemizin yaşamı sorgulatacak ders niteliğindeki beni de çok çok etkileyen 17 tane sözü:

1- Bir insan acı duyarsa canlıdır. Başkasının acısını duyuyorsa İNSAN’dır.

2- Öyle horozlar vardır ki, öttükleri için güneşin doğduğunu sanırlar.

3- Hayat ne gideni geri getirir, ne de kaybettiğin zamanı geri çevirir. Ya yaşaman

gerekenleri zamanında yaşayacaksın, ya da yaşamadım diye ağlamayacaksın.

4- Bozuk para insanın cebini deler, bozuk insan da kalbini. Bu yüzden harcayın ikisini

de gitsin.

5- İnsanı bedenen ameliyat etmek için uyutmak, ruhen ameliyat etmek için ise

uyandırmak gerekir.

6- Herkes insanlığın kötüye gittiğini kabul eder ama hiç kimse kendisinin kötüye

gittiğini kabul etmez. Herkes insanlığı değiştirmeyi düşünür ama hiç kimse önce kendini değiştirmeyi düşünmez.

7- Varlığı bir şey kazandırmayan insanların, yokluğu da hiçbir şey kaybettirmez.

8- Ne diye şeytana kızarsın? Bir iyilik yap da o sana kızsın.

9-    Bir insanı bulduğun mevkide değil, göz koyduğu makamla ölçmek gerekir.

10- En güçlü iki savaşçı; sabır ve zamandır.

11- İnsanın gerçek yüzü sıçrayışta değil, sarsılmaz duruştadır.

12- Kendi mutluluğundan başka hedefi olmayan insan KÖTÜ İNSAN’dır.

13- İnsanların çoğu onu yapıyor diye yanlış, yanlış olmaktan çıkmaz.

14- Başkalarının hayatından ders alın. İnsan bütün hataları kendisi yapacak kadar uzun

yaşamıyor.

15- Birine çamur atmadan önce iyi düşün ve sakın unutma! önce senin ellerin kirlenecektir.

16-  Kimse, kimseyi küçümseyecek kadar büyük değildir, bilesin! Küçümsediğin her şey için gün gelir, önemsediğin bir bedel ödersin.

17- Bil ki, yaşadıklarınla değil, yaşattıklarınla anılırsın. Ve unutma; ne yaşattıysan elbet bir gün onu yaşarsın!

Lev Nikolayeviç TOLSTOY’un yaşam süreci ile önermelerini sizlerle paylaştığımı ve katılacağınızı düşünüyorum canlarım.