Çocukken başlayan, zamanla yerleşen ve hayatın içinde “fark etmeden” sürüp giden bir alışkanlık: tırnak yemek. Birçok kişi bu davranışı stresle ya da sıkılmayla ilişkilendirir, ama çoğu zaman üzerine düşünülmez. Ne yazık ki bu davranış hem psikolojik hem de fiziksel sağlık açısından düşündüğümüzden çok daha ciddi sonuçlara yol açabilir.
Bir yetişkinin ya da çocuğun, kendi bedenine zarar vermesi ilk bakışta küçük gibi görünse de, aslında altında yatan nedenler masum değildir. Tırnak yemek, uzmanların da söylediği gibi dürtü kontrol bozuklukları arasında değerlendirilir. Bu da demek oluyor ki, kişi sadece tırnağını değil, aynı zamanda iç dünyasındaki huzursuzluğu, bastırılmış kaygılarını ve çözümsüzlük hissini de kemiriyor olabilir.
Hijyen açısından da büyük risk taşıyan bu alışkanlık, ağız yoluyla pek çok zararlı bakterinin vücuda girmesine neden olur. Diş sağlığı bozulur, sindirim sistemi etkilenir. Tırnak çevresindeki dokular enfeksiyon kapabilir. Kısacası, tırnak yemek sadece dış görünüşe değil, bedenin içine de zarar verir.
Peki bu alışkanlıktan nasıl kurtulabiliriz? Öncelikle “bu sadece bir alışkanlık” düşüncesini geride bırakmalıyız. Çünkü tırnak yemek çoğu zaman stres, kaygı, öfke ya da dikkat eksikliği gibi psikolojik etkenlerin dışa vurumu olabilir. Dolayısıyla çözüm, kişinin kendini tanımasından ve gerçek nedenlerle yüzleşmesinden geçer.
Çocuklarda tırnak yeme davranışı görülüyorsa, bu bir uyarı işareti olabilir. Baskı, aşırı disiplin, okulda yaşanan zorluklar ya da ev içindeki huzursuzluklar bu davranışın altında yatabilir. Yani “büyüyünce geçer” diyerek geçiştirilemez. Tam tersine, çocuğun iç dünyasını anlayacak bir yaklaşım geliştirmek gerekir.
Unutmayalım ki, hiçbir alışkanlık sebepsiz yere ortaya çıkmaz. Tırnak yemek belki bir alışkanlık gibi görünebilir, ama çoğu zaman yardım çağrısıdır. O çağrıyı duyduğumuzda, çözüm de kendini göstermeye başlar.