Bir fincan kahvenin kokusu, sabahı uyandıran en derin çağrıdır. Henüz telvesi dibe çökmemiş, dumanı üzerindeyken yayılan o yoğun koku; evin duvarlarına, perdeye, hatta insanın içine siner. Türk kahvesinin kokusu, sadece bir içeceğin değil, bir kültürün, bir geçmişin, bir hatıranın kokusudur.
Kokunun Hafızası
İnsanın burnu, kalbinin hatırladığı şeyleri unutmuyor. Bir fincan kahve pişerken duyulan o ilk koku, çoğu zaman çocukluğumuza, anneannemizin cezvesine, sabah radyosundan gelen türkünün arasına karışır. Misafirliklerin kokusudur o; “bir yudum al, sonra konuşuruz” diyen bir sabrın, sohbetin, bekleyişin kokusu.
Bazılarımız için bir vedanın, bazılarımız içinse bir başlangıcın eşlikçisidir. Çünkü Türk kahvesi, yalnızca içilmez; paylaşılır, dinlenir, beklenir ve çoğu zaman dua edilir.
Bir Kültürün Dili
Türk kahvesi, konuşmadan da anlaşabilen bir dildir aslında. Köpüğüne bakarak yapılan nazik bir jest, fincanın dibinde kalan telveyle okunan kader, küçük bir tepside sunulan suyla gösterilen incelik… Bunların her biri, bir milleti anlatır.
Kahve kokusu, Anadolu evlerinde misafirperverliğin davetiyesidir. Sokakta kavrulan çekirdeklerin yaydığı aroma, sadece kahve değil; birlik, huzur ve paylaşımdır. Osmanlı’dan bugüne taşınan bu koku, hâlâ her mutfakta sabırla pişirilen bir geleneğin sembolüdür.
Sessizliğin İçindeki Sohbet
Kahve pişerken çıkan o hafif tıslama sesiyle birlikte, mutfağı dolduran koku insanı durmaya davet eder. O anda ne televizyon konuşur ne telefon çalar. Küçücük bir fincanın içinde sessizlikle dost olunur.
Birlikte içilen kahveler, dostlukların mühürlendiği, dertlerin azaldığı anlardır. Çünkü kahvenin kokusu, sadece burunla değil; kalple duyulur.
Modern Dünyada Eski Bir Koku
Bugün kahve zincirleri, kapsüller, aromalar arasında kaybolsak da Türk kahvesinin kokusu bir başka kalır. Makineden değil, ocaktan yükselen bir sabrın kokusudur bu. Hızla tüketilen dünyada, yavaşlığın zarafetini hatırlatır.
Bir kahve kokusuyla geçmişe dönmek, belki de modern insanın en sade lüksüdür artık. Çünkü o koku, içimizde hâlâ bir şeylerin canlı olduğunu hatırlatır — dostluk, huzur, bekleyiş ve hatır.
Bir Fincan Hatırın Kokusu
Bir fincan kahve, kırk yıl hatır bırakır derler. O hatır, fincanla değil kokusuyla başlar aslında. Çünkü Türk kahvesi önce burna, sonra kalbe, en son dile ulaşır.
Belki bu yüzden, sabahları kahve kokusuyla uyanmak sadece bir alışkanlık değil; yaşadığımızı hissetmenin en insani yollarından biridir.
YORUMLAR