40 senemi devirmeme sayılı yıllar kaldı , fakat dünyada daha neler göreceğim derken gün yüzü hariç her şeyi görmeye başladık özellikle son beş sene içinde…
Her gün acaba bugün bizi korkutacak haber ne olacak endişesi ile gazeteleri okur olduk , haber kanalları dehşet verici olaylar görüntüler , sosyal medya deseniz her konuda sessiz çığlıkların yükseldiği ortam sahi güzel bir habere gelişmeye ne zaman den geleceğiz?
Çocukluğumu hatırlıyorum , o yıllarda da illa olaylar silsilesi almış başını gidiyordu fakat bu kadar yoğun ve çok değildi.Bir olay günlerce aylarca yıllarca konuşulur üstüne başla olay yaşanmazdı uzun zaman ve gündemden düşmez adalet aranırdı. Gününüzde ise bir olayın üzerinden 24 saat geçmeden başka bir olaya kendinizi odaklanmıl buluyoruz . Gündem o kadar korkunç şekilde değişiyor ki toplum olarak akıl ve ruh sağlığımızın gidişatından da endişe duymaya başladım.
Kafası kesilen genç kızlar
Kaybolan genç kızlar
Cinayete kurban giden kız çocukları
Annesini bastonla bağan evlat
Katledilen hayvanlar…
Ve daha nice niceleri.
Sokağa adım atmaya korkar oldum , daha binadan çıkarkane başıma ne gelecek korkusu gün geçtikçe daha da ruhumu esir almaya başladı ve eminim ki birçoğumuz içinde bu durum söz konusu.
Ne trafikte güvendeyiz , ne evimizde , ne sokakta ne okullarda… Liste uzar gider…
sahi bu yol nereye gider?
Bu insanlık nereye gider?
Kaybettiğimiz değerleri ne zaman bulacağız ve hayatımız artık güzelleşecek?
Bu toplumun yozlaşmasına kim dur diyecek?
Daha kaçımız kendi rızamız dışında hayatta koparılacağız?
Kim dur diyecek?