Yaz aylarında yapılan mangal keyfi her ne kadar ayrı bir zevk olsa da, kışın yapılan mangalın yeri bambaşkadır. Serin havada, nefes alırken ciğerlerine dolan o temiz soğuklukla birlikte közün sıcaklığı arasında kurulan denge, insana bambaşka bir huzur verir.
Güneş yüzünü az da olsa gösterdiğinde, eller mangalın ısısına uzanır, duman havaya karışır, kahkahalar yankılanır. O an sadece bir yemek pişirilmez; dostluk, muhabbet ve anılar da demlenir.
Sucuk Gömmenin Keyfi
Kış mangalının vazgeçilmezi sucuktur. Özellikle “sucuk gömme” denilen o küçük ritüel, mangalın asıl kahramanıdır. Kömürlerin tam kıvamında közlendiği o anı yakaladığınızda, sucuğu közün arasına gömüp sabırla beklersiniz. Dışı hafif çıtır, içi yumuşacık olduğunda o kokunun yerini hiçbir şey tutmaz. Yanında bir parça ekmek, belki taze bir salata… O an, sade bir öğünden çok daha fazlasıdır.
Kış Mangalında Sohbetin Sıcaklığı
Kışın mangal yapmak, yalnızca yemeğin değil, sohbetin de ısındığı bir zamandır. Soğuk havada bir araya gelmenin verdiği samimiyet, mangalın etrafında toplanan insanları birbirine daha da yakınlaştırır. Termoslarda sıcak çaylar, battaniyeler, kahkahalar… Hepsi bir araya geldiğinde, soğuğun etkisi kalmaz.
Bir Lokma Lezzet, Bir Anı Daha
Günlük telaşlardan uzaklaşıp doğanın ortasında nefes almanın, birlikte olmanın simgesidir. Bir lokma sucukla bir yudum sıcak çayın birleştiği o sade mutluluk, insana huzurun ne kadar basit şeylerde saklı olduğunu hatırlatır.
YORUMLAR