Ben her zaman insanların kalplerinin iki heybesi olduğuna inanıyorum , kötülerin heybesinde iyilikleri az , iyilerin heybesinde de kötülükler azdır . İyiler her zaman karşıdan kötülük gelse de iyilik heybesine el uzatır ve oradan iyilik ve iyi niyet verirken kötülerinde durum tam tersidir siz on parmağınızı da mum etseniz neden on bir mum yok derler ve size kötülük heybelerinden karşılık verirler.
Çünkü verecek iyi niyetleri sınırlıdır ve bunu zamana yayarlar artık kime denk gelirse o iyi niyetler…
Kötü ruhlu insanları hayatta tutan da her zaman kötü düşünce içerisinde oluşlarıdır, adeta kötülükten beslenirler, kalp kırmadıkları günleri sayılıdır , sizi sürekli eleştirip sizi manipülasyona uğratılar ve her defasında sizi üzse de kırsa da öyle bir şekilde okları sizi geri çevirip mağduru oynar ve sizi de kötü ilan ederler.
İnsanlık varoluşundan bu yana eminim ki en kötü çağını yaşıyor ,kirlenmiş ruhlar , insanlıktan uzaklamış bedenler , uyuşmuş beyinler ve henüz daha hiç kullanılmamış vicdanlar eşliğinde…
Kötülükten beslenen insanların sayısındaki artış git gide çoğalıyor , iyi niyetine sadık kalmış ve hâla vicdanı ile bu insanlara direnen insanlarında sayısı az kalmadı değil.
Hep incinsen de incitme düşüncesi ile hareket ettim taki bugüne kadar , öz saygımın da artık insanlar tarafında hiçe sayıldığında tanıklık eder oldum hoş bu her zaman böyleyken artık sabırımın da sınırını kaldırmaya başladım. Çünkü iyi niyetin , saygının ve anlayışın su istimail edildiği günlerde kalbimizi kötü insanlardan korumaya başladık.
Eskiden de kötülükler ve kötü insanlar varken şimdiki insanlar maalesef çığrından çıkmış şekilde yaşamış oldu ve her gün bu da mı olur derken kısır döngü içine girdim toplum olarak.
Bu kadar kötü niyetli insanlara denk gelmek artık beni boğmaya başladı sizler içinde durum öyle değil mi? Oysaki yarına çıkacağımız günler sayılı iken kötülükler içinde de zor hayatımızı daha da zorlaşmaya başladık . Artık bir şekilde eski günlerimize dönmemizi iyi niyetle yaşayan insanlar ile bir arada olmayı diliyorum.