Asık suratlı insanlar görüyorum şimdilerde, otobüs duraklarında, Pazar tezgâhlarında, banka kuyruklarında. Velhasıl her köşe başı asık suratlarla dolu.

Kimi borcum var diyor, kimi hastalığım, sebepler uydurmakta herkes surat asmaya.

Gerekçesi ne olursa olsun, kırıştırmamalı yüzümüzü. Kaz ayakları varsın oluşsun gülücüklerinizden. Alnımızda zaten çıkacak otuz yaşını geçtikten sonra kırışıklıklar, şimdiden çıkarmanın anlamı yok ki.

Hava buz gibi, insanlarda öyle.

Hava bulutlu, insanlarda öyle.

Hava rüzgârlı, insanlarda öyle.

Havaya göre seçimler yapıyor insanoğlu.

Paraya göre adam kayırıyor insanoğlu.

Mevki ye göre davranıyor insanoğlu.

Yalan ve riyalarla dolu şu fani âlemde, herkes bir zırh bulmuş kendine. Olumsuzlukları kendine düstur edinmiş âdemoğlu.

Bırakın, sebep aramayın suratlarınızı kırıştırmaya. Bırakın somurtmayı, gülün herkese, gülümseyin.

Ne güzel söylenmiş gülümsemekle ilgili bakın şu sözler;

Eski bir Çin atasözü şöyle der; Gül veren elde gül kokusu kalır.

Herkesin sizi sevmesini istiyorsanız, gülümseyin (Dale Carnegine)

Gülmek, fırtınalı gökte doğan bir gökkuşağına benzer. (A.Grün)