Nerede o eski bayramlar, bayram hazırlıkları dediklerinizi duyar gibiyim, benim de iç sesim her bayram arifesi bu yöndedir, sanırım geçmişiz de yaşadığımız güzel bayramların tadını, kokusunu özlemini artık bulamıyoruz…
Bir ağaç için köklerinin sağlamlığı ne demekse çocuk içinde köklerinin kültürlerini öğrenmesi bilmesi sağlam bir gelecek için en büyük adımlardan biridir, belki de son on sene ya da daha fazlası birçok kültürümüzden nasıl uzaklaştıksa toplum olarak şimdi de bayram kültürümüzden yavaş yavaş uzaklaşmaya başlıyoruz, bu durum benim gibi gelenek göreneklerine bağlı yetişmiş birisi için maalesef acı veren bir durum…
Peki bu duruma ne sürükledi bizleri?Belki de 90’lı kuşağını yaşayan son nesil bizler en güzel bayramları gördük hoş hâlâ sosyal medyada o topku bayram fotoğraflarını dededen toruna hepsinin bir arada olduğu görüyoruz fakat nadir.
Temel sebebini sosyo ekonomik duruma bağlıyorum,ekonomik sebeplerden dolayı ya da tayinlerden dolayı iş sahasının olmayışı belki de insanlar doğduğu toprakları doyduğu topraklara tercih etmek zorunda kaldı haliyle bu şekilde devam edince haneler arası uzak mesafeler başladı ,şimdi bir otobüs uçak bileti de ekonominin karşısında yükselişe geçti haliyle insanların uzak memleketlerine çoluk çocuk gidiş maarafı üçe beşe katlandı haliyle bu güzelim bayram ziyaretini memlekette geçirme kültürü de yerini ya evde oturmaya ya da daha az maliyet ile yakın şehirlerde tatilde geçirmeye bırakmadı değil.
Eskiden bayram öncesi alış veriş heyecanı sarardı bizleri hele ki 90’lı yıllarımızda avm kültürümüz her caddeye dağılan giyim mağazaları da yoktu.
Demir baş bayram arefesi öncesi alış verişin akın akın yapıldığı en köklü avm sayılan Hasan Baba Çarşı’sı vardı.Hasan Baba Çarşı’sına arefe günü girmeyi bırakın adım atmakta bile zorluk çekerdik ,küçük esanfların oluşturduğu giyim mağazası önünde adeta kuyruk oluşurdu,öyle kabinlerde şimdiki mağaza gibi yoktu haliule bekler dururduk,ağlayan gülen çocuk sesleri birbirine girerdi.Bayramlıklarımıza kavuşur heyecanla bayramın sabahını beklerdim çünkü sokak kültürümüz de vardı
Bayramlaşmaya ilk komşulardan başlardık şimdi komşularımız ile selamlaşırsam sevinir olduk.
O yıllar bayramlıklarımızda çok değerliydi.Sokak kültürümüz olduğu için tüm çocuklar bayram kahvaltısı sonrası sokak da bir araya gelir bayramlıklarını birbirine gösterir daha sonra planladıkları şeker toplama operesyona başlardı.
Önce tanıdık eli bol bayram hediyesi şeker değil para olan evler tespit edilir daha sonra ise mahalledeki eli ve gönlü bol olmayanların kapıları çalınırdı.Bizlere de kalan güzel mi güzel bayram anıları oldu.Dilerim çocuklarımız da eski bayram güzellikleirni yeniden yakalar,birlik berebartlik içinde bu güzel kültürümüz nesilden nesile ilk günkü coşkusu ile taşınır.
Eskilmeden çoğalaral sağlıkla mutlulukla nice bayramlar görün ve görelim.